واقعا نمی‌دانم! وضعیت بغرنجی است. من هم به این جمع‌بندی تاسف‌بار از اوضاع رسیده‌ام که این رابطه اصلاح نمی‌شود. یعنی تقریبا محال است که دانشگاه صنعت نفت به اصلاح اساسنامه‌ای رای بدهد که در آن کنترل PACT به بنیانگذار و مالک واقعی آن یعنی انجمن برگردانده شود. این کار تقریبا محال است. یعنی هیچ رئیسی در دانشگاه صنعت نفت جرئت اتخاذ چنین تصمیمی را ندارد. ضمن اینکه کوچکترین انگیزه‌ای هم برای انجام این کار ندارند. چه انگیزه‌ای دارد که بیاید و کنترل PACT را به انجمن برگرداند؟ من و شما هم اگر جای ایشان بودیم این کار را نمی‌کردیم. به همین دلیل، واقعا نمی‌دانم چکار باید کرد. من شخصا به شدت به PACT علاقه دارم و آن را مایه مباهات حرفه حسابداری ایران می‌دانم. طی دو دهه گذشته کارهای بسیار بزرگ و ارزشمندی در PACT انجام شده است. البته راهبری و حمایت انجمن و اعضای انجمن در انجام همه این کارها اساسی و انکارناپذیر بوده است. PACT مطلقا ماهیت مستقل از انجمن ندارد. همگان PACT را به عنوان مرکز آموزش انجمن می‌شناسند. حتی بسیاری از اعضای انجمن و دانشپذیران PACT از شخصیت حقوقی جداگانه آن اطلاع ندارند، و فکر می‌کنند یکی از واحدهای انجمن است. PACT تحت هدایت و پشتیبانی همه‌جانبه انجمن و اعضای انجمن، پیشتاز توسعه حرفه‌ایگری و ترویج نگاه بین‌المللی در حسابداری ایران بوده است. PACT تحت هدایت و پشتیبانی همه‌جانبه انجمن و اعضای انجمن، در توسعه ACCA و دیگر گواهینامه‌های حرفه‌ای بین‌المللی در حسابداری ایران نقش اساسی و بی‌بدیل داشته است. در مقطعی که اجرای IFRS در شرکتهای بورسی، بانکها و بیمه‌های ایران الزامی شد، PACT تحت هدایت و پشتیبانی همه‌جانبه انجمن و اعضای انجمن، در یک فرصت بسیار کوتاه چندین هزار حسابدار و حسابرس را در این زمینه آموزش داد. امروز نیز PACT تحت هدایت و پشتیبانی همه‌جانبه انجمن و اعضای انجمن، در زمینه توسعه آموزش در فضای مجازی پیشتاز است. وقتی درباره PACT حرف می‌زنیم درباره همه این کارهای درخشان و ماندگار حرف می‌زنیم. پس تصمیم‌گیری درباره آن اصلا کار راحتی نیست. 

در این ارتباط یک ملاحظه‌ بسیار بااهمیت دیگر هم وجود دارد. همه می‌دانیم که انجمن طی دو دهه گذشته همه امور آموزشی خود را در PACT متمرکز کرده است. از این رو، در تمام این سالها از بخش بسیار بااهمیت و اساسی از ظرفیت درآمدزایی خود محروم بوده است، و هیچ منافع مالی در این زمینه کسب نکرده است. در حالیکه انجمنهای مشابه، چه در ایران و چه در کشورهای دیگر، بخش بسیار بااهمیتی از منابع درآمدی خود را از محل ارائه خدمات آموزشی تامین می‌کنند. از زمان تاسیس PACT همه منابع حاصل از ارائه خدمات آموزشی در گروه انجمن صرف توسعه PACT شده است. این روند طی دو دهه گذشته موجب شده است توان مالی انجمن سال به سال بیشتر تحلیل برود. این در حالیست که اگر PACT حتی وابسته به انجمن هم نبود، به دلیل آنکه بخش اساسی اعتبار خود را از انجمن می‌گیرد، باید بخش متناسبی از عواید حاصل از فعالیتهایش را به انجمن منتقل می‌کرد. ولی متاسفانه چنین رابطه مالی تا کنون بین انجمن و PACT برقرار نشده است. کاش از اول اینطور نمی‌شد. با کمال احترامی که برای دانشگاه صنعت نفت و نمایندگان آن دانشگاه در هیئت امناء و شورای مدیریت PACT قائلم، ولی شراکت انجمن با این دانشگاه در امور آموزشی را یک خطای تاسف‌بار استراتژیک در تاریخ انجمن می‌دانم.