قسمت جغرافیایی: جزیی قابل تفكیك از واحد تجاری است كه به ارائه محصولات یا خدمات در منطقه جغرافیایی مشخصی مشتمل بر یك كشور یا گروهی از كشورها اشتغال دارد و دارای مخاطره و بازده‌ای متفاوت از اجزایی است كه در سایر مناطق جغرافیایی فعالیت می‌كنند. عوامل زیر باید در تشخیص قسمتهای جغرافیایی در نظر گرفته شود:
- الف. تشابه شرایط اقتصادی و سیاسی،
- ب. روابط بین عملیات در مناطق جغرافیایی مختلف،
- ج. مجاورت عملیات،
- د. مخاطرات خاص ناشی از عملیات در مناطق مشخص،
- ﻫ. مقررات كنترل ارز، و
- و. مخاطرات نوسانات ارزی. (استاندارد حسابداری شماره 25 گزارشگری بر حسب قسمتهای مختلف (مصوب 1380))
منشاء اصلی مخاطرات بر چگونگی سازماندهی و اداره واحدهای تجاری اثر می‌گذارد. بنابراین، ساختار سازمانی و سیستم گزارشگری مالی داخلی واحد تجاری مبنایی برای تشخیص قسمتهای آن است. مخاطرات و بازده‌های یك واحد تجاری، هر دو تحت تأثیر محل جغرافیایی عملیات و نیز بازارهای آن قرار می‌گیرد. در نتیجه، قسمتهای جغرافیایی می‌تواند یكی از دو مورد زیر باشد:
- الف. محل استقرار تجهیزات تولید یا ارائه خدمت و سایر داراییهای واحد تجاری، یا
- ب . محل بازارها و مشتریان آن.
تعیین قسمتهای تجاری یا جغرافیایی جداگانه نیازمند قضاوت است. مدیریت واحد تجاری برای اعمال این قضاوت، هدف گزارشگری اطلاعات مالی قسمت را با توجه به این استاندارد و خصوصیات كیفی اطلاعات مالی (طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی) در نظر می‌گیرد. خصوصیات كیفی شامل مربوط بودن، قابل اتكا بودن و قابل مقایسه بودن اطلاعاتی است كه در مورد گروههای مختلف محصولات و خدمات واحد تجاری و عملیات آن در مناطق جغرافیایی خاص گزارش می‌شود. همچنین خصوصیات كیفی شامل مفید بودن اطلاعات مالی برای ارزیابی مخاطرات و بازده كل واحد تجاری است. (همان منبع)
Geographical segment: a component of an entity that (a) provides products and services within a particular economic environment and (b) that is subject to risks and returns that are different from those of components operating in other economic environments - IAS 14 Segment Reporting (superseded by IFRS 8 Operating Segments effective for annual periods beginning 1 January 2009)
دیدگاه خود را بنویسید